Detroit: Become Human, czyli nasza niedaleka robotyczna przyszłość

Nasza technologia rozwija się w zatrważającym tempie. Sztuczna inteligencja już na stałe weszła do naszego życia. W końcu staniemy przed pytaniem: czy to nadal tylko nasze narzędzie, czy już świadomy twór? Witajcie w Detroit: Become Human.

Tak będzie wyglądał 2083 rok

Detroit: Become Human to najbardziej ambitna i rozbudowana gra AAA Quantic Dreams, producenta również szeroko znanego Heavy Rain. Obszerna fabuła tocząca się w 2083 roku, łącząca losy trzech bohaterów, wybory moralne zmieniające bieg historii i niesamowita grafika zapewnia długie godziny świetnej i emocjonalnej zabawy. Każda rozgrywka będzie trochę różniła się od siebie – w końcu gra ma aż 85 zakończeń.

Demo, czyli pierwszy rozdział historii Connora

W pierwszym rozdziale zostajemy bardzo szybko rzuceni w wir zdarzeń. Docieramy na miejsce jako Connor, android śledczy wysłany w celu negocjacji. W mieszkaniu znajduje się pełno policjantów, a uwaga skupia się na balkonie – zbuntowany robot mieszkającej tam rodziny trzyma małą dziewczynkę jako zakładnika.

Mamy przed sobą ogrom wyborów i informacji do zebrania. Kim jest ten android? Czemu się zbuntował? Kim jest dla niego dziewczynka? Czemu wziął ją na zakładniczkę? Im więcej się dowiemy, tym łatwiej będzie nam negocjować.

Jeszcze zanim wyjdziemy na balkon, mamy dwie możliwości, by odbiec od naszej zaprogramowanej natury. Pierwsza to włożenie rybki spowrotem do akwarium. Wielu graczy jest zaskoczonych, gdy widzi po tym ikonę wzrostu niestabilności systemu Connora. To bardzo proste – mamy misję, jednak przejawiliśmy oznaki empatii i współczucia dla jakiejś innej istoty. Drugi moment to znalezienie pistoletu. Prawnie, androidy nie mogą mieć przy sobie broni, jednak to my decydujemy.

Daniel, bo tak nazywa się zbuntowana maszyna, stoi na krawędzi przepaści, z dziewczynką i pistoletem w ręce. W zależności od tego, ile wiemy i na jakie wybory się zdecydujemy, dostaniemy bardzo różne rezultaty. Samo demo ma sześć zakończeń. Możemy się poświęcić, przekonać androida by zostawił dziewczynkę w spokoju, ale także zginąć razem z nimi.

Nie zapominajmy o szczegółach – przy negocjacji możemy pomóc leżącemu policjantowi z raną postrzałową. Jeśli to zrobimy, spotkamy go w dalszej części gry.

Główne postaci

Kara to android służący do zajmowania się domem oraz dziećmi. Poznajemy ją, gdy jej właściciel, Todd, odbiera ją z naprawy. W jego mieszkaniu androidka sprząta i stara się zbliżyć do Alice, córki Todda. Dziewczynka jest bardzo nieufna i przestraszona. Kara decyduje się na ucieczkę z nią

Todd Williams

Todd to samotny rodzic, właściciel Kary i ojciec Alice. Stracił pracę przez roboty i widzimy nie zachowuje się przyjaźnie wobec Kary. Bierze antydepresanty i bordo, a wszystko to zapija sporą ilością alkoholu.

Alice

Jest to córka Todda. Bardzo cicha i potulna dziewczynka, ewidentnie skrzywdzona przez swojego ojca. Ma do niego ogromny uraz za to, że wcześniej uszkodził Karę i dlatego też się go boi.

Luther

Android należący do Zlatko, który pomaga uciec Karze i Alice. Luther jest jego pomocnikiem i maszyną do zadań fizycznych. Jest on jednym z największych i najsilniejszych robotów.

Markus trafia w ręce Carla Manfreda jako prezent od Kamskiego. Przejawia on oznaki defektyzmu i pokazuje własną osobowość. Po sprzeczce z synem jego właściciela zostaje zutylizowany i trafia na wysypisko śmieci, skąd dąży do Jerycha, aby znaleźć inne androidy. Ostatecznie staje się liderem w grupie i przewodzi rewolucji.

Carl Manfred

Znany malarz i właściciel Markusa, który opiekuje się nim ze względu na słaby stan zdrowia. Carl uczy go jak malować i stara się wzbudzić w nim czułość na muzykę czy literaturę.

Simon

Android PL600, jeden z pierwszych członków Jerycha. Nie ma konkretnej drogi, którą uważa za lepszą. Jest prawdziwie neutralny i wspiera Markusa w każdej jego decyzji.

North

Android WR400, oryginalnie pracująca w Klubie Eden jako partnerka seksualna. Nastawiona bardzo agresywnie, według niej najlepszą formą komunikacji z ludźmi jest przemoc.

Josh

Android PJ500, jeden z liderów Jerycho przed przybyciem Markusa. Był on wykładowcą na uniwersytecie, dopóki nie zaatakowali go pijani studenci. Jest prawdziwym pacyfistą i nie chce nikogo zabijać.

Connor to najbardziej zaawansowany prototyp stworzony przez Cyberlife, który służy do pomocy policji w badaniu zbrodni popełnionych przez androidy. Potrafi analizować dowody, na których podstawie tworzy rekonstrukcje zdarzeń. Może także imitować głosy innych osób w celu oszukania defektów.

Hank

Porucznik – alkoholik, partner Connora w rozwiązywaniu zagadek. Jest wielkim przeciwnikiem androidów i nie omieszka nas o tym poinformować na każdym kroku.

Osoba, bez której nie byłoby całego zamieszania: Elijah Kamski

Kamski to twórca CyberLife i androidów. Twierdzi, że roboty są mądrzejsze i bardziej kompetentne od ludzi, i pozytywnie patrzy na przyszłość androidów. Jest zafascynowany defektami i tym, czy mogą odczuwać empatię.

Trzy obszerne historie

Każda z postaci odkrywa przed nami kompletnie inne wątki. Poznajemy historię matczynej miłości, przyjaźni i walki o wolność. Przez 12 godzin gry w każdym przejściu poznamy inne zakamarki fabuły. Dotkniemy tematu niewolnictwa, ucieczki od właścicieli, wyborów mniejszego zła oraz odczuwania ludzkich emocji. Zostaniemy postawieni przed pytaniem: kiedy zaczyna się świadomość?

Wybory moralne przed nami

Wykonać misję czy pozwolić komuś żyć?

Podczas historii Connora przy śledztwach wielokrotnie natkniemy się na przeszkody związane z ukończeniem misji. Wszystkie nasze wybory opierają się na tym, jak bardzo zależy nam na ukończeniu misji.

Bliska osoba czy własna wolność?

Grając Karą nie ominiemy wielu problemów. Robotowi bardzo zależy na Alice i głównym priorytetem jest jej bezpieczeństwo. Pytanie tylko, ile jesteśmy w stanie dla kogoś poświęcić? A może lepszym pytaniem byłoby ilu?

Agresja czy pacyfizm?

Marcus to bardzo inteligentny i wyjątkowy android. Jego właściciel, Carl Manfred, zachęcał go do własnych myśli i odkrywania nowych rzeczy. Dlatego musimy zadecydować, jak weźmiemy to, co nasze – czy spokojnie i pacyfistycznie, czy mimo względu na przeszłość wybrać agresję?

Szczegóły, których nie można pominąć

• Heavy Rain

W grze możemy znaleźć detale zaczerpnięte z innej gry Quantic Dream, mianowicie Heavy Rain. W domu Carla Manfreda pojawia się origami, a w innym rozdziale pojawia się na chwilę lista filmów granych w kinie – jednym z nich jest właśnie ta gra.

• przełamanie czwartej ściany: Chloe w menu

W menu głównym zawsze wita nas postać Chloe – tej samej androidki, którą spotykamy w domu Kamskiego. Mówi nam o różnych tematach, opowiada na przykład o kocie Shroedingera, proponuje ankietę na temat androidów, czy składa życzenia na okazje (w zależności od daty na komputerze lub konsoli). Reaguje ona także na decyzje gracza w grze.

• złe zakończenie z Connorem

• nieśmiertelny Connor

Connor to jedyna postać, która może wielokrotnie umrzeć w grze i ciągle powracać. Zmniejsza to drastycznie jego niestabilność programu. Pogarsza to również nasze relacje z Hankiem.

Dlaczego warto sprawić sobie takie przeżycie

Ogromnie rozbudowana fabuła, która pozostawia wiele zagadek nawet, gdy gra się w nią kolejny raz, a także poruszająca i do głębi emocjonująca to główny powód, dla którego warto zagrać w Detroit. Znajdziemy tu wielką liczbę wyborów, które, nawet te najdrobniejsze, mają wpływ na historię. Nie można zapomnieć również o świetnej grafice – mimo, że gra ma już 6 lat, wygląda jakby mogła wyjść w 2024 roku.

Detroit: Become Human 2

Niestety, nie możemy liczyć ani na sequel gdy, ani na żadną ekranizację. Studio nie kontynuowało żadnej ze swojej produkcji, a na temat przeniesienia na duży ekran szef Quantic Dream, David Cage wypowiada się tak: